Θεωρείται δεδομένο ότι όλα τα ζώα συντροφιάς, παρά τα
προληπτικά μέτρα αποπαρασίτωσης, πιθανό να μεταφέρουν εξωπαράσιτα (κρότωνες και
ψύλλους) σε χώρους όπου υπάρχουν άνθρωποι.
Αυτονόητο θεωρείται πως -χωρίς αντιπαρασιτική πρόληψη- ο κίνδυνος μεταφοράς τους από τα ζώα συντροφιάς στον άνθρωπο είναι
πολλαπλάσιος. Όλοι γνωρίζουμε πως η ερλιχίωση είναι μια εξαιρετικά σοβαρή νόσος
του σκύλου, η οποία αν δεν διαγνωσθεί έγκαιρα, μπορεί να επιφέρει ακόμα και τον
θάνατο του ζώου.
Η μετάδοση της νόσου γίνεται με μολυσμένους κρότωνες
που μεταφέρουν τα είδη του γένους Ehrlichia. Η μετάδοση γίνεται σε σκύλους,
γάτες (αιμομπαρτονέλλωση από ψύλλους) και ανθρώπους. Η μετάδοση στον άνθρωπο
είναι σπάνια, όπως αναφέρεται στις τελευταίες εκδόσεις επιστημονικών εντύπων
(SAUNDERS), δεν υπάρχει καμιά ένδειξη ότι οι μικροοργανισμοί αυτοί
μεταδίδονται άμεσα από τον σκύλο ή τη γάτα στον άνθρωπο. Αναφέρθηκε πρώτη φορά
σε ανθρώπους στις ΗΠΑ το 1987.
